Vera

“Dag Don, leuk dat je er bent, maar wie zijn die twee andere mensen die je bij je hebt”? Vera lacht haar tanden bloot en kijkt Kirsten en mij onderzoekend aan. “Oei, had ik dat niet verteld? Ik dacht toch…”. Don kleurt rood en begint een hoop excuses te maken, maar Vera lacht ze direct weg. “Ach, of ik nu één of dríe personen in huis heb, maakt mij niet zoveel uit hoor, het wordt alleen een beetje krap, maar daar verzinnen we wel iets op”. We stellen onszelf voor en moeten allemaal lachen om het misverstand. Vera blijkt erg flexibel, niet ongewoon voor iemand die vanuit Nederland naar China is komen fietsen, aan Kunming en omgeving haar hart heeft verpand en hier nu inmiddels bijna 2,5 jaar woont.

We zijn net vanuit Dali in Kunming aangekomen in een grote mini-van. In dit geval hadden we beter kunnen spreken over een maxi-van. Fietsen hoeven niet uit elkaar, alle tassen kunnen er in, helemaal goed. Kirsten heeft voor de verandering een (mooi) appartement gescoord, maar omdat we hebben afgesproken om de eerste nacht bij Vera te blijven, zitten we een half uurtje later alweer op de fiets en pedalen we gedrieën door de drukke avondspits van Kunming, met Don in het midden, omdat hij zich fietsend in het centrum, totaal niet op zijn gemak voelt.

Dali bleek overigens een hele leuke stad te zijn. Toeristisch in de Old Town, zoals we dat inmiddels wel gewend zijn, maar ook in de wetenschap dat toeristen bezienswaardigheden bezoeken en daar heeft Dali er wel een paar van. Zo heeft het een oud en toch modern ogend centrum waar je volop doorheen kunt dwalen. Winkeltjes met allerlei soorten exotische vruchten die nog verser ogen doordat er steeds waterdamp overheen gespoten wordt. Het is teveel om op te noemen, maar ik spot in ieder geval Chinese peer, mango, passievrucht, ananas, sterfruit (soort mandarijn), persimmon, Chinese pruim, pomgranaat, guava, longeng (soort lychee), dragonfruit en durian. Vooral die laatste vind ik heerlijk en doet me weer denken aan Indonesie, waar ze er heerlijke gerechten mee maken. Overal winkels met oorbellen en andere snuisterijtjes, veel kleding (ook die van de traditionele soort, echt ontzettend leuk om te zien hoe vooral vrouwen zich daarin kleden) en vooral héél erg veel eettentjes. Wat kun je in China voor weinig geld toch verschrikkelijk lekker eten!

We brengen ook een bezoek aan de Shongsheng tempel met zijn 3 pagoda’s, dé blikvangers van de stad. Door interne strijd en de tand des tijds is het oude tempelcomplex verloren gegaan. Alleen de 3 pagoda’s hebben alles overleefd. Later heeft men het tempelcomplex weer op een fraaie wijze herbouwd. Shongsheng is de grootste Han Boeddhistische tempel in China en daar zijn ze in Dali erg trots op. De kaartjes zijn duur, maar gelukkig leest Kirsten de voorwaarden goed. Dan blijkt dat ik, voor de eerste keer in mijn leven, recht heb op senioren korting (geldt in China vanaf 60 jaar). Ik moet een paar keer diep slikken, maar maak dan toch dankbaar gebruik van deze mogelijkheid. Ouder worden komt met gebreken en soms met een klein voordeeltje 😊

En ook Don krijgt korting, niet omdat hij ook al 60 is (of oogt), maar als student. Hij laat zijn zorgverzekeringspas zien en dat vindt de mevrouw achter de kassa voldoende om hem als student aan te merken. Alleen Kirsten betaalt het volle pond omdat ze haar passen in het hotel heeft laten liggen. We proberen het nog met haar paspoort maar de kassa mevrouw is onverbiddelijk, geen korting, basta!

Dali ligt langgerekt tussen een hoge uitloper van de Himmalaya, de Cangshan Mountain en het Erhai Lake. We besluiten Cangshan te gaan overwinnen. Dat is tegenwoordig iets eenvoudiger dan vroeger, want een kabelbaan brengt ons tot ongeveer 1.800 meter (vanaf stadsniveau). Er gaat nog een kabelbaan helemaal tot aan de top, maar die ligt op 4.200 meter. Dat is een dure optie en hoewel uitdagend, besluiten wij dat 1.800 meter ook mooi is. We kiezen een wandelpad van zo’n 12 km die netjes langs de berg loopt. We hoeven dus niet steeds te dalen en te stijgen, tot groot genoegen van Kirsten. Het uitzicht is grandioos, het meer, de stad, de tempels, allemaal op Madurodam grootte. Op deze manier “doen” we 5 bergen en daarmee dus ook 4 kloven. Telkens weer prachtig om de watervalletjes te zien in de verre diepte en de schitterende vegetatie. Ook Dali laat op deze manier een blijvende indruk op ons achter.

Vera blijkt een grote flat te hebben in de wat duurdere wijk van de stad, op de 22ste verdieping. Dat is hóóg en het uitzicht is dan ook schitterend, vooral omdat de avond inmiddels zijn intrede heeft gedaan en er dus één groot lichtfestival te zien is. We kunnen onze fietsen stallen in de extra kamer die ze heeft. Dezelfde kamer die ik mezelf ’s-avonds vrijwillig toeeigen om in te slapen. Er wordt veel bijgekletst, zeker als we de volgende dag nog gaan lunchen met een Engelse vrouw die al 2 jaar Chinees studeert in Kunming. Don wordt steeds enthousiaster, want ook hij denkt er over na om in China aan zijn Chinese taal te gaan knutselen. Ik stimuleer hem daar absoluut in, want het staat uitstekend op zijn CV en opent ongetwijfeld vele deuren back home. Er komt geen eind aan het kletsen deze dag, want ’s-avonds gaan we uit eten met 2 Nederlandse meiden die net in Kunming zijn aangekomen. Uiteraard op de fiets en dat helemaal vanuit Nederland. Ik mag best een beetje jaloers zijn en ik luister dan ook met bewondering naar alle leuke verhalen, waar wij ook ons (kleine) steentje aan bijdragen.

We weten tussendoor nog een fietsdoos te bemachtigen waar de fiets van Don naadloos in verdwijnt. Kunming is zijn eindstation als we eenmaal onze treinreis er op hebben zitten. Ik moet er nog niet aan denken. Omdat ik het hier nog veel te leuk vind, maar vooral omdat we dan al weer afscheid van hem gaan nemen. Dat doet nu al pijn. Uiteraard ben ik zéér bevooroordeeld, maar het is zo’n leuke en gezellige gozer! Tsjoe, die gaan we missen! Maar voor nu nemen we afscheid van de 2 meiden, die hun fietstocht gaan vervolgen in Vietnam en van Vera, die hier achterblijft en gaat zorgen voor de volgende fietsers die op haar pad komen. Wat zit de wereld toch vol prachtige, avontuurlijke en broadminded people!!