Money makes the world go round (door Marcel)

Telkens als ik een verhaal hoor van iemand die lang op reis gaat, vraag ik me af hoe dat dan praktisch in zijn werk gaat. Kun je dan zomaar een jaar weg? Waar haal je het geld vandaan? Wat kost het wel niet allemaal?

Voor een student die een wereldreis gaat maken zal dat bijvoorbeeld heel anders zijn dan voor iemand als Jan Bennink. Jan en ik kennen elkaar weliswaar niet, maar dat weerhoudt mij er niet van hem te tutoyeren. Jan is degene die als CEO van Numico in 2007 de overname van “zijn” bedrijf heeft begeleidt naar Danone en daar de lieve som van € 87,4 miljoen aan over heeft gehouden. Voor zover mij bekend heeft hij daarna nog een keer een overname begeleidt (dat zal in 2012/2013 zijn geweest)  en wel van Douwe Egberts aan een Duitse investeringsmaatschappij. Hiervoor ontving hij een veel magerdere beloning van € 5,7 miljoen. Nog steeds niet verkeerd uiteraard, maar toch…

Maar in de tussenliggende periode is Jan ook op wereldreis geweest. Ik heb dat verder niet uitgebreid gevolgd, maar volgens mij heeft hij ook een tijd door Zuid Oost Azië gezworven.  “Zwerven” is in deze context wellicht niet zo’n handig begrip, want Jan had meer dan voldoende budget om dagelijks in de mooiste en duurste hotels te verblijven en zich goed te laten fêteren. Of dat ook gebeurd is weet ik uiteraard niet, want ik was er niet bij. Maar voor het gros van de mensen die denken aan een wereldreis zullen toch andere criteria gelden. Zo ook voor ons. Het enige wat ik met Jan gemeen heb is de leeftijd. We mogen beiden zeggen dat we in de jaren ’50 zijn geboren.

Kirsten en ik hebben bedacht dat we per persoon € 35,00 per dag nodig hebben. Dat is een gemiddelde, want in Azië kunnen we daar waarschijnlijk onder blijven, terwijl dat in Noord Amerika en Canada wat lastiger zal worden. Overigens is dat een inclusief bedrag, dus overnachtingen, eten, drinken enz. is allemaal inbegrepen.  Maar omdat we ook kampeerspullen meenemen hopen we daarmee de kosten in deze beide laatste landen stevig te kunnen drukken. Alleen voor mogelijke vlieg- en treintickets onderweg hebben we een apart potje van € 2.000. Omdat we een jaar weggaan hebben we dus 365 x € 35 x 2 = € 25.000 nodig.  Omdat ik al langere tijd rondliep met het idee om een reis te gaan maken, ben ik al langer geleden begonnen met sparen. Kirsten is gestart met maandelijks geld opzij leggen toen ze besloot ook mee te gaan. We moeten echt tot en met augustus door blijven sparen om ons doel te realiseren, maar dat lijkt te gaan lukken.

Mocht het nou toch lastig worden om tijdens de reis de eindjes aan elkaar te knopen, dan kunnen we altijd nog ergens vrijwilligerswerk gaan doen met als enige tegenprestatie:  kost en inwoning. Dat lijkt me toch niet teveel gevraagd. En als dat ook niet gaat lukken? Die laatste vraag getuigt van pessimisme en op die partij heb ik al heel lang niet meer gestemd. Dus mislukken is een non woord. Er zijn altijd alternatieven. Eén alternatief is eerder naar huis gaan, maar dat lijkt me niet de juiste optie. Een ander alternatief kan zijn dat lezers van ons blog of van het Instagram account van Kirsten denken “Oh, wat zou ik die graag sponsoren”.  En na enig nadenken zou ik dan zeggen “Ach, waarom niet, dan deelt iedereen een beetje mee in de vreugde”. Natuurlijk hebben we voor dat doel geen speciaal rekeningnummer geopend, want daar komt dat pessimistische weer om de hoek kijken he. Maar geld storten op een reeds bestaand rekeningnummer kan m.i. geen kwaad.

NL22ABNA0952954451 tnv M Daniels. Ja hoor, het hoge woord is er uit!

Verwacht ik nou echt dat iemand geld gaat storten? Natuurlijk niet, want  we zijn nu eenmaal geen goed doel. We hebben gelukkig geen kanker, we zijn niet in een verkeerd nest geboren, noch zijn we vroeger misbruikt of mishandeld. Dus waarom zou ik in godsnaam geld op de rekening verwachten?

Nou ja, misschien wel gewoon omdat het kan :-)     :-)   :-)   :-)   :-)