The Great Wall

Een van de meest vernederende veldslagen gedurende de Ming Dynastie vond plaats in 1449 onder keizer Zhengtong en staat (voornamelijk in China) bekend als de Battle of Tumu Fortress. De keizer was 21 jaar oud en leidde een leger van meer dan 500.000 soldaten tegen de Mongolen die een cavalerie eenheid van ongeveer 20.000 man op de been hadden gebracht. Het keizerlijke leger verdedigde een belangrijk gedeelte van de Muur nabij Jinshanling, het deel wat regelmatig te lijden had van de aanvallen van de Mongolen, omdat het dé doorgang vormde richting Beijing. De Mongolen, zich bewust van hun numerieke minderheid, verzonnen een list en wisten de keizer te ontvoeren. Daardoor was het mogelijk dat zij een vrije passage kregen over de Muur en zich tot de poorten van Beijing konden begeven. Toen was het feest echter afgelopen, want de broer van de keizer had zich inmiddels zelf tot keizer later kronen en weigerde de poorten van de stad te openen. Hierop werden de Mongolen weer tot achter de Muur teruggedreven. Omdat Zhengtong nu van geen waarde meer was voor de Mongolen, werd hij vrijgelaten en teruggestuurd naar Beijing. Maar daar was hij uiteraard niet echt welkom meer. Zijn broer gooide de oud-keizer in de gevangenis en daar verbleef Zhengtong gedurende vele jaren. Máár….. de broer werd ernstig ziek en omdat men vreesde dat hij snel dood zou gaan terwijl er nog een andere keizer in leven was, kreeg Zhengtong de mogelijkheid tot een coup d’etat. De broer werd met zijn zieke hoofd afgezet en Zhengtong werd in ere hersteld.

Deze geschiedenis staat te lezen op een van de informatie borden die zo her en der op Muur geplaatst zijn. En niet geheel toevallig dít verhaal, want laat onze wandeling nou net in de Jinshangling regio plaatsvinden, bij het dorpje Gubeikou. We zijn bijna ooggetuigen van de gebeurtenis, want de plek waar deze gedenkwaardige slag heeft plaatsgevonden bevindt zich letterlijk zo goed als náást ons hotel. Er is slechts een time-gap van een kleine 600 jaar, maar dat mag de pret verder niet drukken.

Het informatie bord zegt verder niets over de entree prijs om óp de Muur te geraken óf over de drukte, maar goed, dat zien we vanzelf wel. We hebben in ieder geval voldoende tijd uitgetrokken voor het bewandelen van dit moderne 7e wereldwonder. We komen ’s-middags aan in Gubeikou Watertown en worden door de hotel manager (een vreselijk leuke man met een ADHD gehalte van 7,5 op een schaal van 8) direct naar de Muur gedirigeerd om de zonsondergang te bewonderen. Het voelt magisch om op de Muur te staan en de zon onder te zien gaan, staande als een soort moderne ridders op onze stenen toren. We hebben alle 3 al de nodige zonsondergangen gezien, maar deze is wel van een heel bijzonder kaliber. De volgende dag volgt de echte uitdaging. We gaan de Muur bewandelen voor ongeveer 14 km. We vertrekken voor dag en dauw (en in de kou, want het is -2) omdat de verwachting is dat de totale wandeling zo’n 7 uur in beslag gaat nemen. Na een wandeling van 40 minuten die ons 1.400 treden omhoog brengt, staan we dan echt op de Muur! Het is doodstil, er is helemaal niemand. Zoals vele andere dagen die we in China hebben doorgebracht, is deze er ook een van veel zonneschijn. De Muur is in dit gedeelte goed gerenoveerd en bijgehouden. Het voelt als in het Disney sprookje van Mulan. Lange, brede muurpaden met kantelen en telkens weer uitkijktorens op iedere heuveltop. De een wat meer aangetast door de tijd dan de ander, maar allemaal even indrukwekkend. En sommige stukken zijn ook stijl, met een grote S. We moeten ons regelmatig aan de kant vasthouden om niet naar beneden te glijden, zo stijl kan het zijn. En wat naar beneden gaat, gaat vervolgens ook weer omhoog. Het is bepaald geen toer voor minder validen! Omdat het herfst is in deze contreien zijn de kleuren van de omgeving betoverend: rood, geel, groen, bruin en alles wat daar tussen zit, gelardeerd met flinke stralen zon. De bergen zijn als van een maanlandschap, grijs en bruin in de ochtend, maar één groot kleurenpalet als de zon zich eenmaal van zijn beste kant laat zien. Van de hotelmanager hadden we al meegekregen dat het rustig zou zijn op de Muur en hij heeft gelukkig volledig gelijk gekregen. We komen maar heel weinig mensen tegen, zeker gedurende de eerste 2 a 3 uur. Daarna wordt het iets drukker, maar dat komt vooral omdat we een stoeltjeslift spotten. Uiteraard, de Chinees houdt niet van lopen. Gelukkig maar. Na een kilometer keert de rust weer terug en hebben we de Muur weer bijna voor onszelf! Dat duurt echter niet lang, want we komen op militair terrein. We moeten eraf en volgen een natuur trail helemaal naar beneden om vervolgens verderop weer naar boven te klimmen. Kirsten is het na 6 uur muur/berg wandelen stevig zat en begint een tirade tegen alles en iedereen. Maar zodra we een paar Amerikaanse toeristen in het oog krijgen is ze weer een en al vriendelijkheid en lacht ze haar tanden bloot. Haar tirades duren gelukkig nooit zo heel erg lang en zijn altijd maar tegen een of twee personen gericht 😊. Na 7 historische uren herkennen we het stuk Muur waar we er af moeten. Hier heeft Zhengtong zijn nederlaag geleden en hier behalen wij 600 jaar later onze overwinning! ’s-Avonds nemen we een extra biertje en eten we met alle hotelgasten samen aan één grote tafel. Het is knetter gezellig en er worden veel verhalen uitgewisseld.

Maar we besluiten dat het nog niet genoeg is. De volgende dag staan we om half 6 op, want we willen nu ook de zonsopkomst met eigen ogen aanschouwen. Door het donker lopen we weer naar de Muur, het begint al vertrouwd te raken. Als we door een toren lopen zien we dat een paar toeristen er een tent neer hebben gezet. Dat moet koud zijn geweest, want er staat ook nog eens een stevig windje. Iets verderop spotten we zelfs een tentje met een fiets ervoor. Dat is een echte die hard!! Wij staan al snel te blauwbekken van de kou, maar houden toch vol. Ook dit moment kunnen ze niet meer van ons afpakken. Tot op het bot verkleumd, maar o zo tevreden zoeken we nog een paar uur ons bed op. De Muur was een beleving. Eentje die we niet snel meer zullen vergeten!