Dag 2 naar Salzburg - van Maassluis naar Ravels

Ik maak de tocht naar Ravels in België dit jaar inmiddels voor de derde keer en gelukkig geldt ook deze keer: drie maal is scheepsrecht. Waar deze uitspraak overigens vandaan komt, Joost mag het weten? En Joost moet in dit geval niet gezien worden als een persoonsnaam, maar was een benaming voor de duivel. De duivel? Ja, in de 18e eeuw branden de Chinezen in Batavia (het huidige Indonesië) ter ere van de vorst van de hel, die zij Joosje noemde, later is dat verbasterd tot Joost, een kaars. Zeker en vast (ik ben in België, dus je merkt dat direct aan mijn taal 😊) omdat ze de duivel gunstig wilde stemmen.

Maar goed, drie maal is scheepsrecht. Waarschijnlijk heeft het iets te maken met de bijzondere betekenis van het cijfer drie. Denk bijv. aan de Heilige Drie-eenheid (de Vader, de Zoon en de Heilige Geest). Ik lees dat het cijfer drie ook in de rechtspraak een bijzondere status had. Vroeger werd namelijk drie maal per jaar een gewone rechtzitting gehouden en die duurde dan drie dagen. En bij openbare verkopingen moest je soms drie maal bieden. De uitroep ‘eenmaal, andermaal, verkocht’ sluit hier dan weer leuk op aan. Maar je denkt toch allereerst aan de zee: de schipper was verplicht zijn bemanning drie maal per dag eten te geven en een gestorven zeeman wordt met een ‘één, twéé, drié , in godsnaam’ overboord gezet. Dekt dat nou helemaal de lading? Ik denk het niet, maar ik heb in ieder geval een poging gedaan.

Dit is een aardige intro om aan te geven dat de eerste 110 km van Maassluis naar Ravels, goed zijn verlopen. Het was goed weer, amper wind en de benen waren prima. Geen klagen dus? Mwaah, niet helemaal. Ik klaag niet snel over mijn Santos, maar dit keer heb ik daar wel reden toe. Mijn licht doet het al langere tijd niet en ik kan maar niet ontdekken waar het fout gaat. Alle draden zijn ook (heel pragmatisch) verwerkt in het frame, dus daar kan de fout niet liggen. Het moet dus ergens bij de aansluiting van de dynamo zijn, maar ik geef het je te doen om uit te zoeken wáár. Zeker voor een á-technisch iemand als ik! En daarnaast laad de stroom niet meer op, dus ik kan mijn telefoon niet meer opladen. En dat is vooral heel vervelend, omdat ik gewend ben maps.me (of google maps) consequent aan te hebben staan als ik aan het fietsen ben. Maar als ie niet opgeladen wordt is mijn telefoon in no-time leeg. Ook dit zal wel met mijn dynamo te maken hebben.

Ik heb gisteren, na aankomst, direct ook even mijn tent opgezet in de tuin. Niet dat ik van plan was om er in te gaan slapen, maar meer om hiér een tijdje te stuntelen in plaats van op een camping. Niets is zo knullig als een dik uur bezig zijn met het opzetten van je tent. Zeker als alle camping gasten mee zitten te kijken met een blik van ‘ja joh, onze beurt is al geweest, nu mogen we om jou lachen’. Ik heb ook een tarp meegenomen. Een groot stuk zeil van A-klasse. Het plan is om die over mijn tent heen te spannen, om nattigheid te voorkomen. Ik kan er eventueel ook nog onder zitten, want Don heeft me zijn camping stoel meegegeven. Een super handig opvouw ding.

Vanochtend, bij het openen van de ogen, was de eerste blik naar buiten gericht. Droog, mooi! Maar verstandig als ik ben geworden, installeer ik eerst de ‘WeerOnLine’ app, om vervolgens tot de conclusie te komen dat ik iets te voorbarig ben geweest. Het gaat zo ongeveer de hele dag regenen. Oke, dan mag het wel zo zijn dat je niet smelt in de regen, maar een fijne start is anders. De app vertelt me dat het vanaf morgen de komende dagen droog blijft. Ook verderop de route lijkt het redelijk tot goed fietsweer te worden. Voor zover de toekomst zich laat voorspellen uiteraard. En daarom besluit ik vandaag in het dorp te gaan kijken of ik een armlamp kan kopen (zo’n lamp die je aan je arm moet bevestigen, wat ik overigens standaard altijd verkeerd om doen, dus met de rode kant naar voren) en een powerbank, zodat ik mijn telefoon toch wat langer aan kan laten staan. Maar ik ga eerst nog zelf op onderzoek uit, want zo makkelijk krijgt Santos mij natuurlijk niet klein.

En dan morgen ‘en route’. Om zo flexibel mogelijk te zijn bepaal ik meestal één dag van te voren waar ik naar toe fiets en kijk ik dan op de dag zelf waar ik die avond kan slapen. Dat hoeft overigens niet persé een camping te zijn. Ik ben lid van “Vrienden op de Fiets”, dus wanneer er uitnodigende mensen zijn die het leuk vinden om mij een nachtje te herbergen, ga ik dat zeker ook proberen. Maar ook met een Duits hotelletje of B&B is helemaal niets mis. Ik gá voor de mogelijkheid die zich op dát moment voor doet.

En, o ja, ik heb dinsdagavond les gehad van dochterlief hoe ik om moet gaan met háár Instagram account. Of beter gezegd, ‘my-travels-by-bike’ is officieel overgedragen van dochter naar vader, zodat het nu míjn account is. Haar geschiedenis (met foto’s en filmpjes) staat er uiteraard nog gewoon in, maar die ga ik (nog) niet bekijken. Daar ben ik emotioneel (nog) niet aan toe. Mijn eerste foto’s en filmpje heb ik gisteren gepost. Beetje trots op mezelf mag ik dan ook wel zijn 😊.