Twijfel

15 maart 2020 - San Francisco, California, Verenigde Staten

Het is een compleet gekkenhuis in de wereld door het Corona virus. En of we het nu willen of niet, we worden er ook door aangestoken. De twijfel begint toe te slaan. Nu het er op lijkt dat zo’n beetje alle aardbewoners zich met het virus en de directe gevolgen daarvan bezig houden kunnen wij ons toch lastig afzijdig houden en doen alsof ons neus bloedt?

De sfeer zat er nog zo goed in toen we afgelopen donderdag hier in San Francisco aankwamen. We glijden zo ongeveer langs de douane, de fietsen en de tassen zijn allemaal heelhuids overgekomen en de taxi staat al klaar. Het hotel waar we inchecken ligt prima, nét buiten de wat slechtere plekken in het centrum, waar je als fatsoenlijk mens ’s-avonds niet moet willen zijn. We slapen onze jetlag eruit, monteren de fietsen en gaan op bezoek bij Al Capone en een aantal van zijn kornuiten. De bekende bandiet blijkt echter al lang niet meer te zijn gedetineerd op/in Alcatraz, het beroemde of wellicht zelfs wel beruchte gevangenis eiland (ook wel ‘the rock’ genoemd) voor de kust van downtown San Francisco. Het blijft niettemin indrukwekkend om er als hedendaagse toerist rond te lopen en te zien hoe de gevangenen er toentertijd bij zaten. Ik zou niet graag hebben willen ruilen.

Maar de twijfel sluipt als een panter op zijn prooi toe. Voor het eerst zien we Amerikanen met mondkapjes op lopen, worden we gevraagd om tenminste één meter afstand te houden tot de volgende groep en blijkt Alcatraz zo’n beetje nog de enige attractie te zijn die nog open is. Alle musea zijn gesloten en alles wat ook maar enigszins riekt naar een samenkomst van meerdere personen zit op slot. Het helpt verder ook niet dat het al twee dagen regent, wat de stad een mistroostige aanblik geeft. En in tegenstelling tot Azië betekent regen hier ook kou!  De voorspelling blijft voorlopig ook nog regen, hoewel je dat hier nooit helemaal zeker weet. We krijgen van Don een dagelijkse update van Corona Nederland waar je niet vrolijk van wordt. Het aantal doden door het virus is inmiddels gestegen naar 12 (hoewel dat allemaal ouderen zijn en daar reken ik mezelf gemakshalve nog niet toe) en het aantal besmettingen tikt bijna de 1.000 aan. Steeds meer landen sluiten de grenzen en als reiziger uit een besmet land ga je eerst 14 dagen in quarantaine. Amerika is nog geen besmet land, maar als de ontwikkelingen zo door gaan kan het dat makkelijk snel worden. Nu is quarantaine niet het meest vreselijke wat je kan overkomen, maar toch… Wat voor ons veel meer speelt is de angst om  aangestoken te worden in een onbekend land, met een onbekend gezondheidszorg systeem wat ook nog eens erg duur is. Wat als de ziektekosten- cq de reisverzekering de kosten niet dekt of als er maar vluchten blijven worden gecancelled terwijl je graag naar huis wil vanwege je gezondheid? Het zijn inmiddels serieuze vragen. En wat als we straks een tijd onderweg zijn, ergens op een camping staan en dan blijken het virus opgelopen te hebben? Hoe goed en snel kunnen we dan geholpen worden? En hoe snel kunnen we dan naar huis als de ontwikkelingen zo doorgaan? Gaan er straks nog wel vluchten naar Nederland als we besluiten dat het genoeg is? Zeker als we van reisorganisaties horen dat ze helemáál niet meer vliegen en dat de KLM daarom, in samenwerking met de overheid, overweegt gestrande reizigers dan maar zelf op te gaan halen, een soort 911 rescue. Allemaal zaken die we nu serieus aan het overwegen zijn. Zeker omdat we ons steeds hebben voorgehouden dat dit vooral een reis moet zijn waar we heel veel lol aan willen beleven. Tot nu toe hebben we ons daar keurig aan gehouden, vanaf nu ben ik daar echter niet meer zo zeker van. Wat voor ons ook een grote rol speelt is hoe Don hier allemaal tegenaan kijkt. Hij waarschuwt ons al een tijd en voelt zich een soort roepende in de woestijn omdat we er te makkelijk over denken. Nu ben ik van mening dat je ook weer niet al te benauwd moet zijn als je aan het reizen bent, maar ik kan me zijn ongerustheid op dit moment wel goed voorstellen. Daar komt nog een andere belangrijke overweging bij: huisvesting. Ons eigen huis is tijdens de reis verkocht dus wonen we nu noodgedwongen elders. Dat is geen situatie die erg lang moet duren en mijn aanwezigheid is dan ook zeer gewenst om hier verandering in aan te brengen. Wanneer we naar elke afzonderlijke afweging kijken is er geen reden tot paniek of heroverweging, maar tel je alles bij elkaar op dan wordt het wel een dingetje. Het helpt ook niet dat de roadtrip van Kirsten en Michelle mogelijk niet door gaat, omdat we er niet aan twijfelen dat Trump de inreisbeperking een vervolg zal gaan geven. Zelfs een trouwerij binnen de familie wordt verzet. En nu hoor ik een aantal mensen al denken: waar is de beroemde Nederlandse nuchterheid gebleven, wat maak je je druk, het virus zal wel weer overwaaien. Tsja, allemaal goed en wel, maar wíj zitten hier en hebben er direct mee te maken. Ik krijg berichten door mét foto’s van lege winkels in Nederland omdat mensen aan het hamsteren zijn. Hoe zal dat gaan als de paniek écht toe gaat slaan? Gaat dat hier in Amerika dan ook gebeuren? En hoe vrolijk wordt je dan als niet wetende buitenlander. Wij staan dan zo ongeveer aan de onderkant van de voedselketen. Al met al voldoende reden tot twijfel. Wanneer we straks wakker zijn zullen we er de zondag maar eens aan besteden. Ik had me een leuker onderwerp voor kunnen stellen. Maar ook dit soort verhalen hoort thuis op reislogger, alleen dán kan er echt met ons meegevoeld worden. En niet alleen meegevóeld, de reacties zullen ook ongetwijfeld mee helpen om een verantwoorde afweging te maken, want wellicht bekijken wij het hier ook wel erg eenzijdig zo met z’n tweetjes.

Foto’s

12 Reacties

  1. Marcel Daniels:
    15 maart 2020
    We hebben net te horen gekregen dat we niet meer verzekerd zijn hier in Amerika. Dat maakt onze overweging wel eenvoudiger. Het is meer dan shit, toch nog ingehaald door dat klote virus 😭😭😭😭
  2. Mattie Dekkers:
    15 maart 2020
    Tja....Mars lastig. Hier is het land een soort van op slot en de roep om hardere maatregelen wordt steeds luider. Al dan niet in samenwerking met de overige europese landen.
    Nu kun je nog gemakkelijk terug vanuit Amerika maar ook daar neemt het aantal besmettingen toe en Trump lijkt me dan iemand die gelijk drastische maatregelen neemt.
    De andere kant is natuurlijk dat jullie bezig zijn met een unieke reis, die je niet zomaar wil afbreken....lastig dilemma.
    Ik zou niet zo goed weten wat ik zou doen....ik wens je veel wijsheid.
  3. Astrid:
    15 maart 2020
    Hé Mars, hoe bedoel je dat nou, niet meer verzekerd zijn?
  4. Ton Wijers:
    15 maart 2020
    Dag Mars, het zijn en blijven lastige eigen afwegingen. De kans dat je het Coronavirus krijgt is sowieso klein en de kans dat je vervolgens wordt opgenomen is nog veel kleiner. De meeste mensen genezen zonder dat zij een medicijn hebben genomen, want dat is er gewoon niet. Ik denk dat je sociale contacten zo veel mogelijk dient te vermijden en de adviezen van geen handen schudden e.d. in acht moet nemen. Verder zou ik ook naar de adviezen van de deskundigen luisteren. Op de site van het ministerie van buitenlandse zaken vind je info, maar ook in the USA op de site van CDC https://www.cdc.gov/ wordt volgens mij goede informatie verstrekt.
    Heel veel wijsheid gewenst met het nemen van je beslissing.
  5. Marcel Daniels:
    16 maart 2020
    Dag reactionarios, de kogel is door de kerk. We hebben besloten om onze reis tijdelijk te onderbreken. Belangrijkste overweging was niet het idee dat we zelf ziek zouden worden, want voorlopig heb je hier veel minder last dan in NL, maar het feit dat we niet meer verzekerd zijn. Mocht er wat gebeuren, gevolg van corona of fietsongeluk of diefstal, we dienen het allemaal uit eigen pocket te betalen. En daar wordt je hier in the States niet vrolijk van. Eenmaal thuis likken we onze wonden en gaan dan weer opnieuw plannetjes maken.
  6. Mattie Dekkers:
    16 maart 2020
    Balen Mars
    Maar begrijpelijk.
  7. Ron Daniels:
    16 maart 2020
    Nou jongen het is niet zo moeilijk, ga fietsen in de natuurparken en het platteland van de US van A, je zou knetter gek zijn als je terug gaat naar huis (Holland). Ik is ook geen haar op mijn hoofd die daar aan denkt nu de bruiloft is uitgesteld. Als je én week langer in Azië had geweest dan had je helemaal niet weg gehoeven en had je het hier kunnen uitzitten. Terug komen is geen optie want Vietnam zit opslot dat is jammer want we hadden jullie nog graag wat langer hier gehad. Wij hebben besloten om niet voor midden tot eind Juni terug te gaan, erg vindt ik het niet :-) Ik wil gewoon een paar weken voor het kamp terug zijn om een goed kamp te kunnen doen en daarna weer snel terug naar Azië.
  8. Marcel Daniels:
    16 maart 2020
    Is het regelen van je 5 jaar visum nog gelukt? Blijkbaar wel want anders had je waarschijnlijk niet zo lang kunnen blijven. Achteraf hadden we graag nog in Vietnam willen blijven, alleen had dat ook uitstel van executie geweest, omdat ins visum op 22 maart verloopt en we echt geen verlenging hadden gekregen.
    Verder is het niet zo fat ik denk dat we hier in the States snel een virus ip zouden looen. Ton had dat ook al terecht opgemerkt. Het gaat er om dat we nu niet meer verzekerd zijn rn dat moet je hier niet willen. Als er dan iets aan de hand is ( een fietsongeluk om maar eens wat te noemen), dan gaat het laatste beetje budget daaraan op en dat is toch wel verdomde wrang. Als die verzekerings kwestie niet had gespeeld waren we no way teruggegaan. Maar zoals gezegd, uitstel is geen afstel. Ik ga nu eerst Don helpen en daarna kijken naar de andere opties 😀😀. Ik zie het als een tijdelijke onderbreking van de reis 😊
  9. Ron Daniels:
    16 maart 2020
    Hoi Broeder, nee de 5 jaar visa heb ik nog niet maar dan blijf ik hier gewoon op OVERSTAY daar moet je normaal een boete voor betalen maar ze hebben al gezegd dat ze het door de vingers willen zien mocht het zover komen. De toespraak van Rutte liet ook geen enkele twijfel bestaan het gaat maanden duren. Verzekeringen heb ik niet dus hoef ik me ook niet druk om te maken, en via de nationale ziekten verzekering hebben we "normaal" wel recht op dekking bij ziekte we zullen het zien mocht het zover komen. Heb je al onderzocht of je wel terug kan? Het was chaos op de vliegvelden, Nederland is nog niet op slot maar de KLM gaat plat voor twee maanden stond gisteren in het nieuws. OK we houden contact en ik hoor wel wat je gaat doen. take care.
  10. Marcel Daniels:
    17 maart 2020
    He broeder, ik zit nu op Schiphol met een brok in mijn keel. Het voelt zoooo vreemd. Alles goed gegaan, maar het was met een heel zwaar gemoed dat we afscheid van the States hebben genomen. We houden contact!! Succes daar!
  11. Ron Daniels:
    17 maart 2020
    Kunnen we straks op een anderen manier contact hebben dan via dit reislog? Waar ga je wonen want je heb geen huis meer? Ben je van plan om in NL te blijven of ga je naar ZA zodra het kan? Hier gaat het goed ik heb wat meer tijd om de bouw te leiden dus ik ben elke dag op de bouw plaats, het fundament voor de spa/pool is gestort, net als het fundament voor de 1 pillarl tuinhuis, en de voliere schiet al aardig op. Nog een week of 4 en dan kunnen we onze intrek nemen verwacht ik.
  12. Marcel Daniels:
    19 maart 2020
    Wat ontzettend leuk om weer over het huis te horen! Ben onwijs benieuwd hoe het er straks definitief uit gaat zien!! Is het een idee om via Huynh’s telnr te appen? Jou blog kan ook wel, maar dat is natuurlijk ook zo open als wat. Laat maar ff weten est je het handigst vindt. Ik zal ook nog aan Don en Kirs vragen voor suggesties. Snel weer contact!