Het Resort

21 november 2019 - Hanoi, Vietnam

“No, no, no. I’ll explain it to you one more time”! Ik ben op de ochtend van ons vertrek uit het prachtige resort waar we 2 dagen zijn geweest, al weer meer dan een half uur in een heftige discussie verwikkeld met de mevrouw van de receptie. Het is toch echt de bedoeling dat ik de complete factuur betaal, anders mag ik niet weg. Maar ik weiger en leg het nóg een keer aan haar uit in het Engels. Wij hebben een paar dagen ervoor via Trip.com 2 nachten in het resort geboekt met een stevige korting van bijna 60%. Het geld is via mijn Visa card afgeschreven en we ontvangen een bevestiging van de boeking. Wij helemaal blij, want het resort ziet er op de plaatjes prachtig uit. We zijn dan ook heftig teleurgesteld als Trip.com ons belt en aangeeft dat de boeking wordt afgezegd met als reden: overbooked. Maar daar ga ik niet mee akkoord, want via het hotel zelf of via Booking.com kan er nog gewoon geboekt worden. Dus hoezeer de Trip.com mevrouw ook probeert om ons uit het resort weg te houden, ik hou voet bij stuk. Ga het maar regelen is mijn boodschap. Er wordt gezucht en gesteund aan de andere kant van de lijn en daarna opgehangen. Ik ben benieuwd! Na een uur word ik gebeld: we kunnen toch gewoon gaan, het is geregeld! Grote blij!

Maar wanneer we ’s-middags, na een fietstocht van zo’n 5 uur, bij het resort aankomen, staat de receptie mevrouw vreemd te kijken. Wat komen we doen? Heeft Trip.com ons niet laten weten dat de boeking niet door gaat? Nee dus! En dat vertel ik haar ook. De grote baas van de receptie wordt erbij gehaald. Nee, we hebben niet op u gerekend, want Trip.com heeft de boeking afgezegd. Maar ik hou vol, want ze hebben ons niets laten weten, alleen dat we toch konden gaan. Het wordt een heel getouwtrek heen en weer en dat begrijp ik ook wel. Want als Trip.com tegen het resort zegt dat de boeking is afgezegd en ze storten het geld naar ons terug, dan kan het resort fluiten naar zijn centen.

Maar wij kunnen laten zien dat Trip.com onze komst alsnog heeft bevestigd via de telefoon en dat ze het geld via mijn Visa card hebben geïnd. Dit zorgt er voor dat de grote receptie baas overstag gaat en ons zijn excuses aanbiedt. We zijn van harte welkom! ’s-Avonds wordt er echter op onze deur geklopt: de grote receptie baas zélf komt nogmaals uitleggen dat het verhaal nog een staartje krijgt, want Trip.com heeft tegen hem gezegd dat ze de boeking écht hebben afgezegd en dat wij niet in ons gelijk staan. Maar wij hebben geen afzegging ontvangen, dus zeg ik strijdvaardig: laat ze dat maar bewijzen!

Dus nu we uitchecken ligt de hele discussie weer open. De receptie mevrouw die mij de factuur voorhoudt zegt niets te weten van de discussie die ik met de grote baas heb gehad, ik moet gewoon betalen (overigens blijft ze daarbij uitermate voorkomend en vriendelijk, en ik natuurlijk ook 😊). Ik zeg haar dat ik op zich geen moeite heb met betalen, maar wel met oneerlijkheid. En daarbij kom ik blijkbaar zo zielig over dat ze een suggestie doet: ik betaal de hele rekening en als blijkt dat ik toch gelijk heb, stort ze het teveel betaalde bedrag terug. Omdat ik zo langzamerhand wel een beetje klaar ben met de hele discussie ga ik akkoord, maar…. zo laat ik haar weten “I must trust you to check all the facts; if I find out that you didn’t, then I will write a bad article about this. Your boss will certainly don’t like that”. Sjoe, dat was er uit voordat ik er erg in had. Ik check nog een keer of de receptie mevrouw me goed heeft begrepen? Ja, knikt ze heftig en loopt daarna met driftige pas weg om op een afstandje via haar mobiel aan het bellen te slaan. Ik sta al klaar met mijn Visa card in mijn hand om met grote tegenzin de factuur te betalen als ze me zachtjes op de schouder tikt. Met een verontschuldigende blik in haar ogen geeft ze aan dat het niet nodig is. Ik reageer niet begrijpend met een schouderophalen. Ze herhaalt nogmaals dat het niet nodig is om te betalen en om haar woorden kracht bij te zetten zet ze met een grote penstreek een streep door de factuur. Ik sta perplex en stamel “thank you very much”. Met een brede glimlach, alsof er niets is gebeurd, zegt ze dat we de volgende keer weer van harte welkom zijn. Wanneer we even later weer op de fiets zitten en ik het verhaal tegen Kirsten vertel, glimlacht ze alleen maar en zegt “het engeltje van geluk heeft je schouder nog niet verlaten Pap”.

Foto’s

6 Reacties

  1. Mattie Dekkers:
    21 november 2019
    Mars
    Hoeveel geluk heb jij???
    En hoeveel discussies heb je in de afgelopen maanden niet gevoerd....!! Hahahaha
    Succes maar weer met het vervolg van de reis. De vaart zit er nu wel goed in heb ik het idee.
    Gr
  2. Sonja:
    21 november 2019
    Als ik je verhaal lees kan ik dit in gedachten ook helemaal voor mij zien en realiseer mij dat ikzelf ook deze trekjes heb. Alleen heb jij hier veel meer geluk bij of overredingskracht.
    Veel plezier het weekend met Ron en Huynh!

    Dikke knuffel!
  3. Johan:
    21 november 2019
    😀 Goed bezig Marcel jonge! Aardige mensen in Vietnam. Hoe gaat het fietsen nu, en onderweg?
  4. Sidney:
    21 november 2019
    Relax Marcel je hebt tenslotte vakantie laat de stress over aan de mensen in Nederland 🤣🤣 en je huis is verkocht toch 😉
  5. Ashia Couturier:
    21 november 2019
    Wow luv, u really are the luckiest son of a ........
    And as always the gift of the gab!!!!!
    And a lovely weekend ahead with Ron and Huynh!!!!
  6. Ashia Couturier:
    21 november 2019
    Wow luv, you really are the luckiest son of a 'gun'.
    And as always the gift of the gab!
    And a great weekend to look forward to with Ron and Huynh!
    Chat soon!