Preparation 5 - april 2019 een tussenstand 2 (door Marcel)

Pfoei, zomaar een tijd niets schrijven en dan ineens 2 dagen achter elkaar, dat moet uitgelegd worden. Tuurlijk, komt tie.

In preparation 4 was ik eigenlijk nog niet klaar. Schrijven wat in me op komt gaat me goed af, mijn hoofd loopt soms over van de ideeen of gedachten die ik aan het papier of, in dit geval, aan de computer wil toevertrouwen. Grappig is overigens dat ik mijn verhalen thuis schrijf, in mijn eentje aan de keukentafel (in ieder nu nog, zolang het nog "preparation" heet, terwijl straks Jan en Alleman mijn zieleroerselen kunnen lezen.

Ik wil vandaag nog een stuk schrijven omdat ik vandaag lekker heb zitten ouwehoeren met mijn goede vriend Peter en hij als eerste, weliswaar op mijn verzoek, dus heel spontaan was het nu ook weer niet, zich heeft ingeschreven als volger!! Yeah, we hebben een volger! Dus dat heugelijke feit moet wel vastgelegd worden.

Daarnaast was ik gisteren bij 2 andere goede vrienden, Paul en Gita, en die heb ik uiteraard ook gewezen op dit blog. Zij vinden het heel erg leuk wat Kirsten en ik gaan doen, dus ook zij gaan ons waarschijnlijk volgen.

En tenslotte krijg ik vandaag heel spontaan bij de voordeur, een vraag van onze buren aan het eind van de straat waar we naar toe gaan fietsen en of we een blog bij gaan houden. Jawel!! En hartstikke leuk dat jullie dat bij willen gaan houden. Ik hoop dat onze avonturen straks zo leuk en (een beetje) spannend worden dat het een genot is om de verhalen te schrijven en wie weet ook te lezen. We gaan het zien.

Over buren en voordeur gesproken. Een van de ontwikkelingen in de voorbereiding is de verkoop van ons huis. Ik heb samen met mijn ex (Anneke, met wie ik nog een heel goed contact heb) aan het begin van het millenium, een huis gekocht. Na de scheiding is Anneke verhuisd en ben ik met de kids in dit huis blijven wonen. Maar omdat het huis op 2 namen staat en we straks een jaar weg zijn, is nu het moment gekomen om het te verkopen. Dus daar ben ik de laatste paar weken samen met de kids, volop mee bezig geweest. Huis opruimen, inpakken, spullen weg doen en weggeven (ik hou van dingen weggeven aan mensen die het weten te waarderen), schoonmaken, opruimen enz. Ppppfff, moeten we niet te vaak doen, want arbeidsintensief. Maar ook wel weer leuk. We gaan een nieuwe uitdaging tegemoet. Het wordt natuurlijk helemaal spannend als het huis eerder verkocht wordt dan 9/11. Maar daar vinden we ongetwijfeld wel wat op. Ik denk eerlijk gezegd ook dat het tijdens het reizen wel wat makkelijker is als je geen huis en haard meer hebt om naar toe terug te verlangen, wat ongetwijfeld toch gaat gebeuren. Hoe zouden andere reizigers dat ervaren? Zouden die weleens vreselijke heimwee hebben? Verlangen naar dingen die nu zo normaal zijn dat je er niet lang bij stil staat. Bijvoorbeeld het ritje naar de bakker, lekker dichtbij op de hoek, waar je binnen komt en de geur van vers brood komt je al tegemoet. Of de kneuterigheid van Koningsdag, wat me nu helemaal niets doet, of het zicht op  de sloot, de kinderen op weg naar school met vader of moeder, het politieke gekrakeel op de vierkante centimeter. Gewoon typisch Hollandse dingen die je als o zo prettig kan ervaren als je in een ver buitenland aan het fietsen bent.

De buren die ik net sprak vroegen nog hoe we het gaan doen met de bagage? Nemen we van hier uit alle spullen al mee, zoals een tent, slaapzakken, matrassen, kookgerei? Dat is in ieder geval niet de bedoeling. Toen we nog het idee hadden om alleen in Canada en Noord Amerika te gaan fietsen was dat anders. Ook dan zouden we niet alles hier kopen en meeslepen daar naar toe, maar we zouden wel direct bij aankomst aankopen gaan doen. Nu we eerst naar China en Vietnam gaan vinden we dat minder belangrijk. De overnachtingen in deze landen zijn zo goedkoop dat we het onzin vinden om daar in een tent te gaan slapen. Dus zullen we de eerste 4 a 5 maanden vooral in hotels slapen en gaan we pas in Nieuw Zeeland spullen kopen als een tent, slaapzakken, luchtbedden enz. Dat is althans nu het idee. Maar zoals ik al eerder zei: onze ideeen kunnen zomaar veranderen, ach, wat is zekerheid?